Het moestuinproject(je)

We zijn nog niet zo lang geleden verhuisd. Vroeger had ik een moestuin van 157m2. Nu ben ik de gelukkige huurder van een tuintje van 25m2.

Die 157m2 mis ik niet. De 25m2 meter is een opluchting. Een hobby mag wat mij betreft een hobby blijven. Anders blijf ik maar onkruid wieden. In onderhoud is de kleine tuin veel beter bij te houden, naast alle andere dingen die je in je leven doet.


Juist...ik sprong een gat in de lucht toen de moestuinvereniging liet weten dat er een tuin vrijkwam. Sommige mensen worden ook nooit volwassen. Moestuinieren zit in mijn bloed, ik kan niet zonder. Was het tuintje niet vrijgekomen, dan zou onze achtertuin in de zomer volstaan met potten groenten. Het is voor mij sportschool en mediteren in één. Bovendien heb ik het gevoel dat ik met iets nuttigs bezig ben. In de moestuin kom ik echt tot rust. Ik kijk, tussen het tuinieren door, een beetje over het land naar de schapen, een haas, zwaluw en moet bijna bukken voor laag vliegende ganzen.


Nu is het maar goed ook dat de moestuin zo klein is. Het was helemaal overwoekerd. Fanatiek begon ik te spitten. Dat kleine stukje, dat doe ik wel eventjes, dacht ik. Niets is minder waar. Het is kleigrond. Blijft heerlijk plakken aan je schop en is lastig om doorheen te komen. Aangezien ik zandgrond gewend ben, had ik het een beetje onderschat :-)



In mijn kweekkastjes ben ik al plantjes aan het voorkweken voor mijn tuintje. Dol ben ik op de zaden van De Bolster. Ook heb ik de gratis zaden van AH geprobeerd, van de moestuintjesactie. Die komen ook uit, maar die van De Bolster zijn toch echt veel sterker. Binnenkort overpotten en weer een nieuwe lading zaaien.

De trostomaten, pepers en aubergine zet ik, zodra er geen kans meer is op nachtvorst, in de achtertuin in potten. Dan staan ze iets meer beschut en kan ik ze op een warm en zonnig plekje zetten. Het is ook handig om wat kruiden en sla in de achtertuin te kweken. Fijn om snel even iets plukken voor het avondeten.